Op deze pagina geven we een overzicht van de wettelijke vereisten voor de soort en het aantal brandblussers voor professioneel gebruik en in gemeenschappelijke delen van appartementen. (De relevante info voor privé-woning vind je hier.)
De wettelijke vereisten met betrekking tot het aantal en de soort van brandblussers die je dient te voorzien in een professionele context en voor gemeenschappelijke delen in appartementen, liggen vastgelegd in de politiecodex van jouw gemeente/stad, en worden verder ook gereguleerd in het ARAB (Algemeen Reglement voor de Arbeidsbescherming).
Die bevatten een aantal duidelijke richtlijnen, waardoor je in de meeste gevallen eenvoudig zelf je vereisten qua brandbeveiliging kan uitrekenen. Kom je er toch niet helemaal zelf uit? Contacteer dan onze experts!
Het proces bestaat uit 2 stappen:
- Eerst bepalen we welk soort brandblussers je nodig hebt. Hiervoor dien je de te beveiligen ruimte op te delen in projectiezones.
- Vervolgens bepalen we het aantal brandblussers dat je per projecteringszone nodig hebt.
1. Welke brandblussers heb ik nodig?
Om te bepalen welke soort brandblussers (schuim, ABF schuim, poeder of CO2) je nodig hebt, deel je je gebouw in in zogenaamde projecteringszones.
Dit zijn zones:
- waarin eenzelfde activiteit wordt uitgevoerd;
- waarin in hoofdzaak één brandklasse kan worden onderscheiden (lees hier meer over brandklassen);
- waarin alle individuele ruimten met elkaar in verbinding staan. Ruimtes die standaard van elkaar gescheiden zijn door een gesloten deur, worden als aparte projecteringszone beschouwd. Elke verdieping van een gebouw is minstens een aparte projecteringszone.
Per projecteringszone bepaal je welke soort branden het vaakst zouden kunnen voorkomen, de zogenaamde brandklassen:
- Klasse A: branden op basis van vaste stoffen
- Klasse B: branden op basis van vloeistoffen
- Klasse C: branden op basis van gassen
- Klasse F: branden op basis van vetten
Per projecteringszone kies je vervolgens de soort van brandblusser die er het best bij past:
- Schuimbrandblussers: voor klassen A en B
- Poederbrandblussers: voor klassen A, B en C
- CO2-brandblussers: voor klasse B en objectbescherming (zie verder)
- Schuim-vetbrandblussers vorstvrij: voor klassen A, B en F
De meestgebruikte blussers zijn schuim- en poederbrandblussers. In de praktijk zal je zo goed als altijd zelf kunnen kiezen tussen schuim of poeder als blusstof, want gasbranden zijn zelden een groot risico waar je je specifiek voor dient te beschermen.
Schuimbrandblussers hebben als voordeel dat ze heel weinig nevenschade veroorzaken en dat schuim makkelijk zelf op te ruimen is na gebruik. Het nadeel is dat ze niet vorstbestendig zijn (maar ABF-schuimbrandblussers zijn dat wel!). Poederbrandblussers hebben als voordeel dat ze branden op basis van gassen kunnen blussen, maar ze veroorzaken nevenschade aan elektrische apparaten (ook als je er niet rechtstreeks op blust) en poeder is lastig om zelf op te ruimen (een industriële stofzuiger wordt aangeraden).
Wij raden zelf voor kantoor- en woonomgevingen schuimbrandblussers aan om bovengenoemde reden. Voor bescherming van opslagruimten bevelen wij poederbrandblussers aan. Het kan echter zijn dat jouw brandverzekering of audit door de brandweer (brandweerverslag) een specifiek type brandblusser voorschrijft. Volg dan steeds de voorschriften van jouw brandverzekering of de brandweer!
2. Hoeveel brandblussers heb ik nodig?
De basisbeveiliging
Je hebt minstens 1 bluseenheid nodig per projecteringszone en per 150m². Dat komt in de praktijk er bijna steeds op neer dat je 1 bluseenheid nodig hebt per verdieping en per 150m².
Een bluseenheid is een schuimbrandblusser van 6l of een poederbrandblusser van 6kg. Een schuimbrandblusser van 9l en poederbrandblussers van 9kg en 12kg gelden als 1,5 bluseenheden, terwijl een CO2-brandblusser van 5kg als een halve bluseenheid telt. Onder meer om die reden worden CO2-brandblussers zelden voor de basisbeveiliging gebruikt.
Houd er rekening mee dat de maximale loopafstand naar een brandblusser niet meer dan 20 meter mag zijn. In een langgerekt, smal gebouw kan het dus zijn dat je alsnog meerdere of grotere brandblussers dient te voorzien dan hierboven aangegeven.
De uitgebreide beveiliging
Binnen een gebouw komen verschillende lokale brandrisico's voor die vragen om bijzondere aandacht.
Bij elk lokaal brandrisico moet aanvullende beveiliging worden aangebracht, tenzij zich binnen 5 meter van het lokale risico als onderdeel van de basisbeveiliging reeds een blustoestel met een voor het lokale risico geschikte blusstof bevindt.
Het is bij de aanvullende beveiliging dat kleinere brandblussers en CO2-brandblussers aan bod komen. Hiervoor moet je je niet limiteren tot brandblussers van 6-12kg/l, ze mogen ook kleiner zijn. CO2-brandblussers zijn bij uitstek geschikt om deze lokale brandrisico's te beveiligen, omdat CO2-brandblussers geen enkele (neven)schade veroorzaken. Je kan ze enkel niet in heel kleine, afgesloten ruimtes gebruiken. Per lokaal brandrisico dien je dus een extra brandblusser te voorzien.
Enkele typische voorbeelden van objectbescherming zijn de volgende:
- Verwarmingsinstallaties (bijvoorbeeld in grote appartementsgebouwen met gemeenschappelijke verwarming): indien de ruimte met de gemeenschappelijke CV-ketel niet gecompartimenteerd is (wat betekent dat de wanden en afvoeren zodanig brandvertragend zijn dat het risico op branduitbreiding beperkt wordt), dient ze voorzien te zijn van een automatisch blustoestel
- Liftmachinekamers: dienen voorzien te zijn van een automatisch blustoestel met poeder. Dat zorgt er voor dat een eventuele motorbrand snel automatisch geblust kan worden, zonder verdere verspreiding van de brand.
- Horeca-keukens: moeten in de keuken zelf een CO2-brandblusser van 5kg voorzien. Dat laat hen toe om een eventuele beginnende brand te blussen zonder dat er nevenschade veroorzaakt wordt (en dus zonder dat de hele keuken ontruimd en industrieel gereinigd dient te worden). In restaurants waar er met frietvet gewerkt wordt en waar er ter plekke ook gegeten kan worden (dus niet enkel afhaal) dient er ook een automatisch blussysteem in de dampkap voorzien te worden.
- Elektrische schakelkasten: elke schakelkast dient beschermd te worden door een CO2-brandblusser van 5kg, indien er binnen de 5 meter van de elektriciteitskast geen ander geschikt blustoestel (schuim of poeder) aanwezig is.
- Opslag van brandbare vloeistoffen en gassen: bij een geconcentreerde hoeveelheid van brandbare materialen dien je de basisbeveiliging te verdubbelen. Met andere woorden: 1 brandblusser van 6kg/l per 75m² in plaats van per 150m².
Kan ik ook gewone waterbrandblussers (A) gebruiken?
Neen! Waterbrandblussers behoren bijna nooit volgens ARAB of de politiecodexen tot de standaard bluseenheden, en dus kan je ze hiervoor niet gebruiken. Ze hebben als gevaar dat je er niet mee op elektrische apparaten mag spuiten, want dat zou jou een elektrische schok kunnen geven. Schuimbrandblussers (en bij uitbreiding poeder-, ABF- en CO2-brandblussers) zijn niet geleidend en kan je wél gebruiken op apparaten tot 1000V. Om die reden zijn waterbrandblussers enkel aangeraden in zeer specifieke situaties, die voorgeschreven worden door jouw brandverzekering of door jouw brandweer-audit. Gebruik nooit standaard waterbrandblussers in een professionele context, tenzij je goedkeuring hiervoor hebt van de brandweer.
Nood aan iets concreter? Bekijk in volgende artikel een paar realistische voorbeelden!
Heb je ondanks deze voorbeelden toch nog nood aan extra uitleg? Heb je nog bijkomende vragen? Aarzel dan niet om onze experts te contacteren!